Wiersze Juliusza Słowackiego
Literacka część Dni Kultury. Dziewiętnasty odcinek.
Juliusz Słowacki to zaciekły wróg Adama Mickiewicza (zobacz: Polska epopeja narodowa [DNI KULTURY 2017]) . Wciąż dążył do tego, by pokazać swoją wyższość. Pomimo takich podziałów na Wawelu pochowani są obok siebie.
Wiersze przekazują to co czuje autor. Czuł także, że papieżem kiedyś zostanie Słowianin, jak pisał w wierszu Słowiański papież, więc śmiało możemy nazwać go prorokiem.
Los mię już żaden nie może zatrwożyć,
Jasną do końca mam wybitną drogę,
Ta droga moja - żyć - cierpieć - i tworzyć,
To wszystko czynię - a więcej nie mogę.
Tak pisał Słowacki o sobie. Do śmierci w 1849 r. tworzył, a cierpiał z powodu emigracji. Zmarł też w Paryżu.
Bogarodzico, Dziewico
Słuchaj nas, Matko Boża,
To ojców naszych śpiew.
Wolności błyszczy zorza,
Wolności bije dzwon,
Wolności rośnie krzew.
Bogarodzico!
Wolnego ludu śpiew
Zanieś przed Boga tron.
Wiersze Słowackiego wyrażały także patriotyzm Juliusza, który przecież tęsknił za Ojczyzną. Nawiązał do tradycyjnego polskiego hymnu sprzed lat - Bogurodzica. Poematy podnosiły na duchu i dawały nadzieję na zwycięstwo - w czasach, kiedy żył poeta wiersze się bardzo liczyły.
Dni Kultury epizod 2 (29 stycznia - 9 lutego 2017) to kilkanaście wpisów na temat architektury, filmów, literatury, teatru
itp. Wszystko obraca się wokół kultury polskiej. Zapraszam do czytania!
Wszystkie posty z tej serii znajdziecie tu: DNI KULTURY 2017
Wszystkie posty z tej serii znajdziecie tu: DNI KULTURY 2017
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Pamiętaj o podstawowych zasadach Netykiety:
- nie używaj wulgaryzmów
- nie zaczynaj kłótni
- daruj sobie niepotrzebne komentarze
- nie musisz używać wielkich liter
Powodzenia!