Bajki Ignacego Krasickiego
Literacka część Dni Kultury. Piętnasty odcinek.
Ignacy Krasicki - w latach 1795-1801 Prymas Polski (arcybiskup gnieźnieński). Nazywa się go księciem poetów polskich.
Bajka to wierszowany utwór mający na celu zmianę postępowania człowieka, a przede wszystkim potępienie jego wad. Zwierzęta, które przybierają cechy ludzkie ośmieszają je.
Przy powrozie
Na wozie
Wielki ciężar konie wlekły,
Więc sobie rzekły;
"Aby naszą pracę skrócić,
Starajmy się wóz wywrócić".
I tak się stało, Siano się w wozie zmaczało.
Ale czego nie dociekły:
Cięższe, bo zmokłe, do domu przywlekły.
A nim wyschło bywszy w wodzie,
Pracowały trzy dni w głodzie.
W tej bajce występują konie będące alegorią cechy lenistwa. Konie chciały, by wóz stał się lżejszy i pomyślały, że skoro wysypią siano, to będzie go mniej. Stało się inaczej. Siano nasiąkło wodą i stało się cięższe.
Potok, z wierzchołka góry lecący z hałasem,
Śmiał się z rzeki; spokojnie płynęła tymczasem.
Nie stało wód u góry, gdy śniegi stopniały,
Aż z owego potoka strumyk tylko mały.
Co gorsza, ten, co zaczął z hałasem i krzykiem,
Wpadł w rzekę i na koniec przestał być strumykiem.
Kolejna bajka przedstawiająca drugą złą ludzką cechę - pychę. Potok śmiał się z rzeki. Wkrótce rzeka stała się znacznie większa, a potok tylko pomagał jej w powiększaniu się.
Te dwie bajki obrazują wielkie mnóstwo, które stanowią swoisty kodeks postępowania ułożony przez prymasa. Zapraszam do czytania między innymi tu: LINK
Wszystkie posty z tej serii znajdziecie tu: DNI KULTURY 2017
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Pamiętaj o podstawowych zasadach Netykiety:
- nie używaj wulgaryzmów
- nie zaczynaj kłótni
- daruj sobie niepotrzebne komentarze
- nie musisz używać wielkich liter
Powodzenia!